- iştibah
- is. <ər.>1. Şübhə, şəkk; şübhə etmə, şəkk etmə. Sən o deyilmidin, dedin: dumdur ümidgahımız? Mən demədimmi, var buna dumduru iştibahımız? M. Ə. S.. İştibah doğurmaq – şübhə doğurmaq. İştibah etmək – şübhələnmək, şübhəyə düşmək. İştibaha salmaq – şübhəyə salmaq, şübhə oyandırmaq; şəkləndirmək, şübhələndirmək. O ki qaldı Dilşadın məsələsinə, zənnimcə, Fəxrəddini iştibaha salmamaq üçün Dilşadı həbsdən azad etməliyik. M. S. O..2. İştibahla şəklində zərf – şübhə ilə. <Oğlan> qəribə bir iştibahla uzunburun, sallaqbığ, qırışsifət, uzunqılça adama nəzər saldı. . S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.